วันพฤหัสบดีที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2553

My 1st Persona, My 1st time meeting Kim Hyun Joong(2)


รัก 9 นิ้ว ตอน ไทเป The Legend Of "Nine" Part 6
ความรู้สึกผิดหวังเสียใจมันละลายหายไปหมดก็ตอนที่จุงเดินมาด้านหน้า
จุงเดินมาอยู่ตรงหน้า โบกมือ ยิ้มทักทาย จากที่เห็นตัวเท่ามดตะกี้ จุงมาอยู่ใกล้แค่เอื้อม
คงไม่ต้องให้บรรยายว่าจุงหล่อทะลุเครื่องสำอางที่แต่งมาได้แบบไหน แต่ที่แน่ๆ กรี๊ดจนสุดเสียง
พูดกับพี่แก้วได้คำเดียวว่า “น้องหล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
ในช่วงคอนเสิร์ตนั้นรู้สึกแต่ว่า สนุกมากได้เจอจุงแล้วววว ได้เห็นตัวเป็นๆมาเต้นตรงหน้าแล้ว
ฝันที่เป็นจริงมากมาย ร้องเพลงตามจุงไปเรื่อย (อย่าถามจ้า ร้องงูปลา ข่า ขิงไปเรื่อยแหล่ะ)
รอโมเม้นจุงมากระชาก เพราะเล็งเห็นแล้วว่าน้องต้องมากระชากตรงหน้าแน่นอน
ในระหว่างนั้นก็ส่งสารแจ้งข่าวกับน้องๆสาวๆที่เมืองไทย ถ่ายรูปไป ส่ง sms ไป ร้องเพลงไป เต้นไป กรี๊ดไป
จุงจ๋าก็จะโผล่มาให้เห็นใกล้ๆเป็นครั้งคราว ทำให้ใจละลายได้มากมาย ยิ่งเห็นใกล้ๆยิ่งรักมากกกกกกกก
ในช่วงที่แต่ละคนออกมาร้องโซโล ก็ได้เกิดโมเม้นประทับใจมากมายขึ้นอีกครั้ง
เมื่อจองมินร้องเพลงเทียนมีมี่ เริ่มแรกนั้นจองมินอยู่ด้านหน้าเวทีนู่นเลย พอเริ่มร้องเพลงก็ค่อยๆเดินมาทางด้านขวามือ
พอเห็นอย่างงั้นอ๊า มาใกล้ๆแล้ว จองมินมาใกล้มาก มายืนอยู่ด้านบนก้อยเลย มองลงมาแล้วก็ยิ้มหวานนนนนนนนนน
เค้าน่ารักมากกกกกกกก ร้องเพลงเพราะมาก เสียงดีง่ะ จองมินเดินมาเรื่อยๆจากนั้นก็เลี้ยว แล้วก็นั่งลงตรงหน้า
โอ้แม่เจ้าโว๊ยยยยยยย ห่างกันแค่เมตรเดียวเอง แฟนๆต่างก็กรูกันไปด้านหน้า มือก้อยก็หยิบกล้องเตรียมถ่ายเต็มที่
เพราะว่ามันใกล้กันสุดๆ ณ ขณะ ที่หยิบกล้องขึ้นมานั้น เจ้าคุณโหดก็วิ่งมากระหืดกระหอบมายืนข้างๆเลย
ท่าทางจะกลัวแฟนคลับดึงน้องลงมาจากเวที เศร้าและเซ็งอย่างที่สุด ถ่ายอะไรมาไม่ได้เลย มานจามายืนทำไมตรงช้านเนี่ย
ก็ได้แต่ทำใจ นั่งมองหน้าจองมินไป ยิ้มไป ทำไมน่ารักงี้อ่ะ ตาหยีมากมาย ช่วงนั้นก็เผลอใจไปกะมินนี่เลย
นั่งอนู่ตรงนั้นแป๊บๆมินนี่ก็ลุกไป เฮ้อออ.... หล่อ น่ารัก เสียงก็เพราะ โอ๊ยยยยย ตาย ๆๆๆๆๆ มินนี่จ๋า
หันไปกรี๊ดกะพี่แก้วสุดเสียง
หันไปรอบด้าน คาดว่าพี่ต้อยถ่ายรูปไม่ได้แน่เลย การ์ดเยอะขนาดนี้ เอาวะ ก็จะเสี่ยงถ่ายมาให้ได้มากที่สุดง่ะ
โชคบันดาลให้ได้มาอยู่หลุมนี้แล้ว แล้วก็รู้สึกเหมือนกับว่าหลุมนี้จะได้เจอใกล้ๆบ่อยด้วย
เสี่ยงเป็นเสี่ยง

รัก 9 นิ้ว ตอน ไทเป The Legend Of "Nine" Part 7

คอนเสิร์ตผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ ตอนนั้นกี่โมงไม่สน เพราะว่ารอลุ้นจุงจ๋าออกมาร้องเพลงโซโล
ซักพักบนจอสกรีน เป็นภาพใน MV Solo collection ฉากสุดท้าย
ไอ้เราก็แม่นละ ซีนนี้เพลงจุงเลย เห็นในคลิปตอนน้องล้างคราบเลือดยังกระฉูดเอง
ยิ่งมาเห็นบนสกรีนใหญ่ๆ ไม่รู้ว่าจะกรี๊ดออกเมาเป็นแบบไหนแล้ว ลุ้นเวอร์
ซักพักจุงออกมา คนในอารีนาก็คลั่งกันเลย กรี๊ดสนั่นหวั่นไหว แต่......
จุงไปเต้นอยู่เวทีด้านในนู่นเลย เฮ้อออออออออ ไม่เห็นอีกละงานนี้ เอาวะ เดี๋ญวซักพักต้องเดินออกมา
แค่มาลุ้นกันอีกทีว่าน้องจะไป ดึ้บดั๊บกระชากเสื้อตรงไหน
แล้วฉากนั้นก็มาถึงเมื่อจุงเดินออกมาละ เดินมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วก็หยุดตรงกลางเวที
นั่นหมายความว่า จะได้เห็นน้องกระชากตรงหน้าเลยนี่หว่า อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
รีบเบียดคนเข้าไปข้างในอีก หวังว่าต้องไม่ให้พลาดซีนนี้เป็นอันขาด แต่เอ๊ะ.... มันมีไรบางอย่างไม่เหมือนทุกที
จุงไม่ใส่เสื้อกล้ามข้างใน แต่เป็นเชิ้ตมันวาว ผูกไท้ เอาแล้วไง ไม่ถอดแน่นอน
หันไปหาพี่แก้ว พี่แก้วก็งง น้องจะไม่ถอดเหรอ ไมใส่ชุดนั้น
คนข้างๆไต้หวันก็เริ่มมีปฏิกิริยาไม่ต่างกัน คงจะรอฉากเดียวกันนี่แหล่ะ
เต้นไป เต้นมา แดนเซอร์มา ยั่วกันไปมา ( มองอย่างอิจฉาอย่างที่สุด จุงก็เล่นหูเล่นตาสุดๆ กรี๊ดดด)
โอบน้องจากด้านหลัง ลอดใต้ขา จับต้นขา แล้วหล่อนก็จากไป เอ้า .... ไม่กระชากเสื้อน้อง
เฮ๊ยจะให้ลุ้นถึงไหน จุงมาเต้นๆต่อ จากนั้นก็ยืนค่อยๆปลดกระดุม จากด้านล่างทีละเม็ด โอ้ววววว
เต้นต่อไปอีกนิดส์ ค่อย ถลกเสื้อพร้อมเวฟ เห็นเพียง 8% อ๊ากกกก มีเท่านี้เหรอ ม่ายย้อมมมมมม
พูดยังไม่ทันขาดคำน้องกระชากเสื้อเชิ้ตออก เท่านั้นแหล่ะ มือไม้สั่น ตัวก็กระโดด ปากก็กรี๊ดดดด
สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ทั้งอารีน่าแทบแตกเพราะเสียงกรี๊ด (คาดว่าสาวๆคงรอฉากนี้กันทุกคน) ได้เห็นแล้วววววว ของจริงตรงหน้า
ขนาดคัพไม่ต้องถาม 555 เพราะว่าสะดุดตา ไม่รู้จะจ้องตรงไหนดี ใจสั่นระรัว มากมาย (เริ่มหื่น)
ฉากสุดท้ายจุงเดินหันหลังแล้วก็จรรโลง บรรจงถอดเสื้อเชิ้ตพร้อมกับโพสท่า ไม่รู้จะอธิบายรูปร่างจุงแบบไหน
กล้ามเนื้อส่วนไหนมันก็เต่งตึงไปได้หมด เห็นแล้วให้อยากไปซบยิ่งนัก บอกได้คำเดียวว่า เซ็กซี่แบบไม่เกรงใจใครเลย


รัก 9 นิ้ว ตอน ไทเป The Legend Of "Nine" Part 8

หลังจากฉาก climax ผ่านไป ก็มาถึงจุดที่เรียกว่า Falling Action ก๊ากกกๆๆๆๆ
ม่ายมี๊ คอเนเสิร์ตนี้แรงพุ่งทะยานมากมาย มีไคลแมกซ์ได้ตลอด จุงและน้องๆก็ออกมายืนพร้อมกัน
แล้วก็พูดๆๆๆๆ ล่ามก็แปลๆๆๆๆ คนก็กรี๊ดๆๆๆ ก้อยกะพี่แก้วก็ ง่า...... 5555++ พูดไรหว่า ก็กรี๊ดไปด้วย
แต่พอเห็นชุดก็เริ่มอ๋อออ น้องต้องออกมาร้องเพลงใหม่แน่นอน แล้วก็เดี๋ยวต้องมานั่งเก้าอี้หมุน
แล้วมันจะไปหมุนตรงไหนนะ ตรงที่จุงมาเซ็กซี่ตะกี้เหรอ หรือว่าด้านหน้า มัให้ลุ้นอีกแระ
พอเพลงเริ่ม Love like this ชอบบมากกก ทำนองเพราะมาก ท่าเต้นน่ารักมากมาย แต่....
มองไม่เห็นอีกตามเคย เพราะน้องเต้นด้านใน ก็เอาวะดูตามสกรีนกันไป จบเพลงนี้ก็เดินออกมาด้านหน้า
เห็นจุงใกล้ๆอีกละ นึกถึงคัพดี อ๊ากกกก ชอบบบ 55++ ทั้ง 5คนเดินไปด้านหน้า มีเก้าอี้โผล่มา
เฮ๊ย ไม่ไกลจากเรานี่หว่า ... ไม่น่าเชื่อว่าจากหลุมที่เบียดๆกันเมื่อตะกี้มันโล่งขึ้นมาทันทีเพราะว่าคนเบียดกันไปออด้านหน้า
ตอนนั้นไม่สนใจการ์ด เพราะว่ากล้องที่เห็นตรงหน้ามีเป็นร้อยตัว แต่ละคนต่างก็อยากเก็บภาพทั้งนั้น
ร้องเพลงอะไรนั้นจำได้เลือนรางแต่ที่แม่นก็คืรอยยิ้มบาดใจของจุง ทุกครั้งที่หมุนมาด้านก้อย
ตอนนี้จะได้รูปมาเยอะหน่อยเพราะว่าการ์ดไม่รู้อยู่ไหน 5555 ก็ดี แต่ถ่ายมาได้ก็โดนบังบ้าง มัวบ้าง
พอจบเพลงนี้ก็จะเป็น Finale ละ น้องและจุงออกมาพร้อมเตี่ยวแป๊ะสีดำ น่ารักได้อีกมากมาย
ที่สำคัญที่สุดจุงออกมาด้านเราด้วย โอ๊ยยยยย มายิ้มๆ เต้นๆตรงหน้า พอเพลงเริ่ม แฟนคลับด้านหน้าก้อย 2 คนก็หยิบ
ปืนฉีดน้ำขนาดใหญ่มา คนในหลุมก็เริ่มฉีดน้ำใส่ จุง ใส่มินนี่ กันอย่างหนุกหนาน แต่..............
ทันใดนั้นการ์ดก็ตะโกนพร้อมวิ่งเข้ามาในหลุม ผลักพี่แก้ว ผลักก้อยออก แล้วก็กระโจนไปตบปืนฉีดน้ำของผู้หญิง 2คนด้านหน้า
เฮ๊ยยย จะโหดไปไหน แล้วมานก็ด่าๆๆๆ ไรไม่รู้ ไม่สนวุ้ย ศิลปินเค้ายังยื่นหน้ามาให้ฉีดแล้วเอ็งเป็งครายยยยย
ซักพัก พอได้ที่น้องๆเริ่มเดินกันทั่วเวที การ์ดมาอีกละ ครั่งนี้กระโจนแรงมากกกก ได้ข่าวว่าพี่แก้วได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยที่ขา ก้อยดีหน่อยแค่โดนผิวเผิน
จู่ๆเจ้าหน้าที่บนเวทีก็ลากถังน้ำสีส้มมา จุงและน้องๆพร้อมแดนเซอร์ก็เดินไปที่ถึงน้ำ หยิบขวดน้ำขึ้นมาแล้วก็บรรเลงสาดใส่ แฟนๆ ตอนแรกจุงก็สาดๆไปด้านหน้า ซักพักเดินมาด้านข้างอีกนิดแล้วจุงก็สาดน้ำมาเยอะมากมาย พอน้ำถูกตัวก้อยก่าพี่แก้วววว ก็ต่างร้องเป็นเสียงเดียวกัน
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกน้ำจุงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง” โมเม้นสุดยอดกับน้ำจุง สนุกมากมาย เพราะได้เห็นร้อยยิ้มที่เป็นจุง สีหน้าของคนที่มีความสุขมากๆ จุงเริ่มเดินไปรอบๆเวที แล้วก็ไปด้านหน้า โอเค ไม่เป็นไร เล่นกะคนอื่นไปก่อน
มินนี่เดินมายิ้มหวานอีกละ โดนฉีดน้ำไปเต็มๆ ซักพักก็เป็นคยูเดินมา โอยยเปียกน้ำก็ยังหล่อ คยูมาพร้อมขวดน้ำแล้วก็สาดมาทางพวกเรา
ก้อยกะพี่แก้วมองหน้ากัน “น้ำคยูอ่าพี่ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” งานนี้ได้ 2 น้ำ สุขใจมากมาย จุงจ๋าเดินกลับมาด้านก้อยอีกรอบ คราวนี้มาอยู่ด้านบนหัวเลย มองขึ้นไป 90 องศาน้องหันลงมายิ้มพิฆาต ตายกันไปเป็นแถบๆ ฉีดน้ำ สาดน้ำ ยิ้ม เล่น แล้วก็อะไรอีกก็ไม่รู้เพราะว่าตอนนั้นทำได้แต่มองหน้าจุง
ร้องเพลงสุดท้าย ทั้ง 5 ก็เดินโค้งให้กับแฟนๆทุกด้าน แล้วก็ผลุบลงด้านล่าง จบงานคอนเสิร์ต ที่ทั้งเปียก ทั้งสนุก ทั้งตื่นเต้น
เห็นการ์ดมาล้อมไม่ให้ออก ไมอ่ะ เกิดไรขึ้น ไมไม่ให้ออก พอเปิดทางก็รีบเดินออกมากะพี่แก้วจะไปหาพี่ต้อยก่าพี่ไอซ์ ออกมาด้านนอกเจอกันกับ 2 สาว พี่ต้อยบอกว่ารีบเลยเดี๋ยวไปรอน้องที่โรมแรม โอเคจัดไป รีบเลยกลับโรงแรม
ไปถึงโรงแรมก็มีแฟนคลับส่วนนึงรออยู่หน้าโรงแรมแล้ว เนื่องจากโรงแรมไม่ให้เข้าก็เลยต้องตั้งแถวรอด้านหน้า
แต่เรา 4 คน (อันที่จริง 2คน 5555) มีกุญแจห้องเลยเดินเข้าไปสบายๆ ไปนั่งรอที่ล้อบบี้เหมือนเดิม ...... เอาอีกละอารมณ์การรอมาอีกทีละ
ลุ้นว่าน้องจะกลับมาเมื่อไหร่ ..... คอนเลิก 4 ทุ่ม นั่งรอจนถึงประมาณ 5 ทุ่มครึ่ง ไม่มีวี่แววใดๆ....


รัก 9 นิ้ว ตอน ไทเป The Legend Of "Nine" Part 9 (Last)

กลับจากคอนเสิร์ตมานั่งรอจุง นั่งมองรถทุกคันที่วิ่งเข้ามาจอด หันซ้ายทีขวาที เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ ล่วงเลยไปจนถึงเที่ยงคืน ก็ยังไม่มาซักที นี่จะเปลี่ยนเสื้อกันนานขนาดนี้เลยเหรอ หรือว่าไปต่อกันที่ไหนรึเปล่า คำถามพุ่งมามากมาย เริ่มหิว ช่วงที่นั่งรอจุงก็ไปหาไรมาให้กินกัน เป็นขนมขบเคี้ยวกับน้ำกันคนละขวด ตั้งแต่เดินทางมาถึงไทเป ยังไม่มีอาหารจริงๆตกถึงท้องเลยซักคน
เที่ยงคืนครึ่ง ก็ยังไม่เห็น แต่แฟนคลับก็ยังไม่ลดละ ยังคงรอกันอยู่อย่างนั้น แต่พวกเราทั้ง 4 คนเริ่มถอดใจ ก็เลยตกลงกันว่าไม่รอแล้ว ออกไปหาไรกินกันดีกว่า ก็เลยเดินออกไปที่ร้าน Mc (ซึ่งก็ไม่ใช่อาหารจานหลักอยู่ดี) กินกันเสร็จกำลังจะเดินกลับโรงแรม สายตาเห็นแฟนคลับกำลังลุกฮือฮา เราก็เริ่มวิ่งกันสุดชีวิต
ด้วยความที่คิดว่าน้องต้องงมาถึงแล้ว รีบวิ่งไปมาก ๆแต่ที่ไหนได้ ก็ไม่ใช่จุงอยู่ดี เราเดินเข้าไปในโรงแรม มานั่งรอกันต่อ จากที่นึงก็ย้ายไปรอกันอีกที่นึง ไปยืนแถวๆหน้าลิฟท์ ตอนนั้นเป็นเวลาตี1 ได้ละ ก้อยกะพี่แก้วซึ่งพักคนละที่เริ่มจะถอดใจ กลับโรงแรมเลยดีมั๊ยหรือว่าจะอยู่ต่อ ทันใดนั้นก็เห็นแฟนคลับเริ่มกรี๊ด ด้านนอกลุกขึ้นกันหมด เห็นรถตู้คันนึงวิ่งเข้ามา แต่ไม่จอดหน้าโรงแรม รถตู้ขับวนลงไปข้างล่าง เร็วดั่งใจคิด พวกเรารีบตรงดิ่งไปที่ลิฟท์เพื่อลงไปยังที่จอดรถด้านล่าง แต่ว่าไม่มี มันไม่ทะลุกัน เริ่มตะหนก เค้าหลบไปกันด้านไหน ต้องไปขึ้นลิฟ?อีกตัวแน่เลย จะตามไปแต่เจ้าหน้าที่โรงแรมกันไว้
เนื่องจากก่อนหน้าที่เราได้เจอกับผู้จัดการไปแล้ว เมื่อเห็นอย่างงั้นแล้ว ก็มั่นใจแล้วว่าน้องคงไม่มาละ ไม่ได้เจอละวันนี้ ก้อยกับพี่แก้วเลยขึ้นไปเอากระเป๋าขึ้นแท็กซี่เพื่อไปที่โรงแรมที่น้องไม่ได้พัก T_T The Grand Hyatt Taipei เมื่อไปถึงโรงแรมตอนตี 2 เราก็ Check In พนักงานก็คง งง ๆว่ามา check in ซะดึกมาก เช้าเลยดีกว่า ให้ทำไงได้ ไปถึงก็ถ่ายรูปเก็บบรรยากาศภายในห้องเพราะว่า ที่จองเนี่ยก็เพราะว่าจุงอาจจะพักที่นี่ 555+ แต่ก็ไม่

เช้าวันรุ่งขึ้นรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อลงไปถ่ายรูปที่ล้อบบี้ด้านล่าง แล้วก็รีบเดินทางไปสนามบิน พอไปถึงเราก็เห็นแฟนคลับมารอกันบางส่วนแล้ว ช่วงนั้นเลยถือโอกาสไปหาข้าวกิน ในที่สุดก็เป็นมื้อแรกที่ได้กินบะหมี่ร้อนๆ กะชานมไข่มุก เป็นอาหารมื้อแรกจริงๆตั้งแต่มาถึง กินกันอิ่มแล้วก็เลยลงไปจองที่ เมื่อคืนก้อยก่าพี่แก้วก็ได้เขียนจดหมายจะให้กับจุงแล้วก็ทั้ง 4 คน เตรียมไว้พร้อมยื่น ก้อยเองก็เตรียมกล้องวีดีโอไว้พร้อมถ่าย ตอนแรกยืนกันอยู่หน้าประตูทางเข้าหลัก คนเริ่มเยอะ การ์ดเริ่มมา เจ้าหน้าที่สนามบินเริ่มพลุกพล่าน ก้อยเลยนัดกะพี่แก้วว่าให้พี่แก้วยื่นของให้จองมินนะ เพราะว่าเค้าเข้าถึงตัวได้ง่ายทีสุด ไม่ต้องพูดถึงจุงเพราะรู้กันอยู่ว่าอาจจะให้ไม่ได้เลย หรือถ้าจองมินไม่ได้ก็เล็งผู้จัดการไว้ ส่วนก้อยจะไปอยู่อีกฟากเพื่อถ่ายวีดีโอ นัดกันเสร็จสรรพ ยืนรอประจำที่ ซักพักโทรศัพท์เข้ามา จุงไม่ได้ออกมาจากโรงแรม ได้แค่นั้น หัวใจหล่นไปอยู่ตาตุ่ม จุงไปไหน จุงหายไปไหน หนีไปไหนอีก ตอนนั้นเริ่มว้าวุ่น เดินไปหาพี่แก้วไปบอกข่าว คนไต้หวันที่ยืนข้างๆก็งงแล้วก็คงสงสัยว่าอะไรยังไง ด้วย ทั้งก้อยกะพี่แก้วเริ่มเกิดอาการนอยมากมายแล้ว แต่ก็จะให้ทำไงในเมื่อมารอแล้วก็ต้องทำ mission ให้สำเร็จ ต้องเอาจดหมายส่งให้ได้

หันออกไปด้านนอกนักข่าวเต็มไปหมด ซักพักเห็นรถตำรวจมา แน่ใจแล้วว่ามากันแล้วแน่ๆ แต่คงยังไม่ลงมาจากรถ นักข่าวเริ่มกรูกันเข้าไป เริ่มได้ยินเสียงกรีดร้องจากด้านนอก กล้องก้อยพร้อมเตรียมถ่าย ยังไงก็ต้องชัดเพราะว่ากล้องวีดีโอซูมได้ไกลด้วย ประตูด้านหน้าเปิด คนกรี๊ดๆๆๆๆ เริ่มเห็นลิบๆ ประตูด้านในสุดเปิดออก กล้องที่อยู่ใกล้ๆก้อยยกขึ้นกันหมด ก้อยเองก็ยืดจนสุดตัว แต่สิ่งที่เห็นตรงหน้า คือกองทัพนักข่าวที่บดบังตัวน้องๆไปหมดเลย ที่เห็นก็แต่ใครซักคนกับหมวกสีเขียว ก้อยมั่นใจว่าเป็นจุงแน่เพราะว่าเหมือนหมวกที่จุงใส่ ก้อยเหลือบไปเห็นคยู แล้วก็จุนนี่ แต่ไม่เห็นยอง ในใจก็คิด “เอาแล้วไง 2 คนนี้หายไปอีกแล้ว” ณ จังหวะนั้นทั้งกองทัพแฟนคลับต่างก็ดันๆกันไป ก้อยเห็นแล้วว่าคงไม่มีทางถ่ายอะไรได้เลยซักอย่าง ก็เลยเลิกตาม ทั้งหมดก็เดินหายเข้าไปใน ตม. ก้อยรีบเดินไปหาพี่แก้วที่ตรงนัดกันไว้ แต่ไม่เห็น ก็เลยยืนรอตรงนั้น พอหันไปเจอพี่แก้วกะลังเดินมา พร้อมกับของที่ยังอยู่ในมือ พี่แก้วเดินตรงมาหาก้อย แล้วก็พูดทั้งน้ำตาว่า “ก้อยพี่ทำไม่สำเร็จ น้องจะหยิบแล้ว จองมินจะหยิบแล้วแต่พี่โดนการ์ดผลักออกมา น้องเกือบจะได้ไปแล้ว” พี่แก้วร้องไห้ เสียใจที่ไม่สามารถเอาจดหมายให้ได้ ในใจก็นิ่งอยากร้องไห้ เพราะก้อยไม่สามารถเก็บภาพอะไรมาได้เลย ก็เลยยืดกอดกันเศร้าตรงนั้นซักแป๊บ มันทำอะไรไม่ได้แล้ว น้องก็เข้าไปแล้ว

นั่งมองของที่อยากให้ในมือ เสียใจมากที่ให้ไม่ได้ เสียใจที่ไม่เจอจุง เสียใจหลายๆอย่าง ณ จังหวะนั้น
แต่สุดท้าย ... ก็มานั่งนึกถึงรอยยิ้มจุงบนเวที รอยยิ้มทั้ง 5 คน “ถึงแม้ว่าวันนี้จะเศร้า แต่เราก็ได้รับความสุขมาเต็มๆแล้ว ไม่ได้ให้น้องวันนี้ วันหน้าก็ต้องได้ให้”

ไม่มีความคิดเห็น: